Dary Ziemi Żuławskiej

Ostatnie dni ( co tam dni – tygodnie! ) mamy raczej pracowite. Albo siedzę przy komputerze i stukam w klawiaturę jak nakręcona, albo jesteśmy gdzieś na wyjeździe, albo stoję przy garach. Na wypoczynek i pomizianie barokowych kotków czasu nie wystarcza, niestety. Rozpoczął się bowiem okres zbiorów. Skończyły się czarne porzeczki – obrodziły cudnie tego roku. Spędziliśmy z Wojtkiem dwa dni w krzakach obgryzani przez brzęczących krwiopijców różnego autoramentu, otrzepujący się z pająków i pluskwiaków, z dłońmi czarnymi od soku porzeczkowego. Ale zadowoleni niesamowicie, bo porzeczki mamy dorodne, soczyste i słodkie. Po przebraniu wyszło 25 kg na wino i 20 kg do przerobienia na soki, syropy i dżem porzeczkowy. Owoce na wino przeciskałam przez sprytną praskę nabytą na ruskim rynku za oszałamiającą kwotę 5 zł. Bardzo ułatwiło to pracę w porównaniu z zeszłym rokiem, kiedy to walczyłam mikserem, a w efekcie i tak część skórek i szypułek znalazła się w baniaku. ( Ale wino było dobre:-))) Teraz wino już pracuje. Fermentacja przebiega spokojnie, a trunek zapowiada się ciekawie już teraz. Wczoraj skończyłam ostatnią partię syropów porzeczkowych i dżemów z zamrożonych wcześniej owoców, bo na raz nie daliśmy rady. I tradycyjnie już zrobiłam konfiturę mirabelkowo jabłkową, która była ubiegłorocznym hiciorem. Poniżej przepis:

Konfitura mirabelkowo – jabłkowa.

Weź: trzy części wydrylowanych mirabelek i jedną część jabłek. Cukier w proporcjach pół kilograma na kilogram owoców – chyba, że lubicie słodsze:-))), dwie laski wanilii lub cukier waniliowy, dwie gwiazdki anyżu gwieździstego.

Potrzebny będzie rondel lub duża patelnia do smażenia konfitur. Pierwszego dnia drylujemy mirabelki i kroimy je na pół, obieramy jabłka i kroimy na cząstki. Wsypujemy owoce do rondla, zasypujemy cukrem, wlewamy odrobinę wody i smażymy mieszając przez jakieś trzy godziny. Wyłączamy, przykrywamy i idziemy się relaksować. Drugiego dnia dosypujemy trochę cukru, wrzucamy anyż gwieździsty w całości ( można też dać kilka goździków ) i wanilię. Smażymy cztery godziny mieszając. Wyłączamy, przykrywamy, odstawiamy. Trzeciego dnia smażymy do uzyskania jednolitej konsystencji i karmelowej barwy. Wyparzamy słoiczki i gorącą konfiturę przekładamy do nich. Zakręcamy, odstawiamy do góry denkiem. Gotowe! Mirabelek było ciut mało w tym roku, bo część zalążonych owoców przemarzła, ale 10 słoiczków wyszło.

W międzyczasie wygraliśmy też walkę ze szpakami o wiśnie – aczkolwiek zwycięstwo było częściowe, bo trochę skubańce jednak zeżarły... Zrobiłam sok wiśniowy i wiśnie w cukrze do ciast owocowych. Sen z oczu spędzały nam jednak jabłka. Jabłonie uginają się od owoców, ale ponieważ pogoda mokra i wietrzna, a nasze drzewa są ekologicznie niepryskane, sporo spadów znalazło się na ziemi. Patrzeć było żal na psujące się wśród traw owoce. Kwaśne i niedojrzałe toto niesłychanie, w każdym jabłuszku robaczek, ale jednakowoż pachną cudnie i swój potencjał mają. Rada była na to tylko jedna: robimy ocet jabłkowy! O matko kochana! 30 kilo? Czterdzieści? Jeszcze więcej? Nie wiem. Czyściłam i kroiłam dwa dni, zalewając potem wrzątkiem we wszystkich dostępnych słojach i kamionkach. Po dwóch dniach paluszki mi się rozmokły i robotę przejęła moja Mama. W efekcie mamy kilkadziesiąt słojów z przyszłym octem jabłkowym, który zaczyna już należycie pachnieć. Za tydzień zleję płyn do butli i wystawię na słońce na 5-6 tygodni, żeby ocet dojrzał. A później przystąpimy do rozlewania i dosmaczania. Będą w tym roku octy ziołowe. Zrobię ocet estragonowy, cząbrowy, z mieszanymi ziołami, z szałwią, z ogórecznikiem. Jedno jest pewne – do przetworów też się przyda, bo dynie rosną jak szalone, cukinie przestają się mieścić na grządkach, a na ogórki Ciocia nie może już patrzeć, albowiem ogórki są domeną naszej Cioci i to ona szaleje w kuchni z ogórkowymi przetworami.

Jeszcze na krzaku:-)))



I kolejny koszyczek...


Przecieranie



Półeczka łasucha czyli "podręcznik przetworowy "



Na drugim planie syrop z kwiatów czarnego bzu.



Baniaczek z winem porzeczkowym



Wiśnie wydarte hordom skrzydlatych grabieżców



Trzy spośród bliżej nieokreślonej liczby słojów z jabłkowym octem...



Już widać piękną, bursztynową barwę.



Miniaturowy zadatek na dynię:-)))



I dynia w swojej rosnącej okazałości...



A teraz śmigam robić domowy makaron z cukinią alla carbonara:-)))