Wrzesień w Siedlisku

Generalnie mam problem. Chciałabym się choć przez chwilę ponudzić i chociaż jeden dzień " robić nic":-))) Ale się nie da. Bo mimo mieszkania, jak to mówią nasi Przyjaciele " na środku niczego ", dzieje się u nas dużo. I sama jestem sobie winna, bo jeszcze w wieku nastoletnim wniosłam do Najwyższego krótką modlitwę o...ciekawe życie. Żeby ciągle się coś działo i nie było monotonii. Chciałam - to mam. Dzieje się i monotonnie nie jest z całą pewnością. Ledwie skończyliśmy remont w świetlicy - kaplicy, przeżyliśmy dożynki - popatrzeliśmy na nasze niedoczyszczone ściany i... wzięliśmy się za prace remontowe w Siedlisku. Wojtek pracowicie czyści drzwi i ściany, ja walczę z obrzydliwą, czarną farbą na odziedziczonych po poprzednich właścicielach meblach. A tu jeszcze trzeba pracować ( fajny reportaż się szykuje:-))), zajmować zwierzakami ( Mila wytarzała się w jakimś śmierdzielu i zasłużyła na solidną kąpiel ), no i przerabiać niezliczone ilości przetworów owocowo - warzywnych. Nie wspomnę o żądanych przez Urząd Marszałkowski poprawkach do wniosku o dofinansowanie remontu podłóg w świetlicy, przy czym niespójność i nielogiczność żądań przyprawia mnie o nerwowy tik i ogólne rozdrażnienie ( umówiłam się na wywiad z dyrektorem rzeczonego departamentu - może zrozumiem logikę działań... ). No i niemal bym zapomniała - zaczęłam robić sery i...wygrałam wojewódzki konkurs kulinarny na najlepsze przetwory z warzyw! O konkursie więcej na Dwóch Wsiach. Nagrody i dyplomy wręczane było podczas Dożynek Wojewódzkich w skansenie w Olsztynku ( fotorelacja ze skansenu następnym razem.) Dość powiedzieć, że dostałam gar cud urody i wagę kuchenną, a Celina ( pani Sołtys z Węziny ) zdobyła drugie miejsce i w nagrodę dostała przefajny komplet kieliszków z Krosna ( na 40 osób! ).
A teraz zdjęcia:-)))

Chronologicznie:-))) Żniwa przy Siedlisku. Przez cały dzień szalały nam pod domem trzy takie potwory. Koty miały areszt ( Bęcek chodził i furczał sfrustrowany niemożnością wyjścia:-))) Ale uwinęli się panowie w try miga! Teraz pola już stalerzowane, czekają na zasiew oziminą.

Po szaleństwie żniwnym zajęłam się wyciągami z ziół - Mila ma wredną infekcję ucha. Nie pomagało nic. Oridermyl nie działał, surolan nie działał. Wydaliśmy kupę kasy, a infekcja wracała. No to wymyśliłam wyciąg na bazie oliwy z wrotycza, rumianku, szałwi lekarskiej i nagietka. Czyszczę tym uszy milowe trzy razy dziennie. Czwarty raz "wymiatam" naparem z rumianku. I, kurdeczka - działa!

Celem wypełniania pozostałej części wolnego czasu zaczęłam eksperymentować z serami. W efekcie nikt już nie chce jeść sera ze sklepu, a ja dwa razy w tygodniu zamieniam się w " serowarkę ". Na razie robię domową mozarellę i ser solankowy typu oscypek w róznych wariantach ziołowych ( zioła dodaję do solanki ). W weekend zamierzamy spróbować je uwędzić w zimnym dymie, a jak skończymy remoncik w piwnicy ( robi się ) - będzie miejsce na mini dojrzewalnię!

Zbieranie śmietanki

Skrzep cud urody:-)))

Odciskanie i krojenie skrzepu

Zalewanie solanką.

Lecimy dalej z relacją. Mila po kąpieli ( byłam równie mokra jak pies ), została wyczesana baaardzo dokładnie. Zasadniczo dziwię się, że mój pies nie jest po tej operacji łysy. Bo góra sierści zaiste prezentuje się imponująco:-)))

Czyszczenie starych powierzchni drewnianych to nie lata wyzwanie! Stosujemy zamiennie sodę kaustyczną, scansol i...opalarkę. W zależności od tego, co czyścimy i z ilu warstw. Szafka w trakcie roboty - scansolem.

Wojtek w amoku:-)))

I na koniec - wspomniany konkurs:-))) Organizowany przez Warmińsko - Mazurską Izbę Rolniczą i Centrum Informacji Europe Direct Warmia i Mazury konkurs na przetwory z warzyw pod nazwą " Skarby Europy Zaklęte w Szkle" wygrałyśmy wespół w zespół z Celinką. Moja konfitura marchewkowa okazała się najlepsza spośród 45 zgłoszonych przetworów. Celiny ogórki po seczuańsku też zrobiły wrażenie na członkacj jury! Jesteśmy dumne i bardzo usatysfakcjonowane:-)))

A to moja zachwycająca nagroda. Gar się sprawdza:-)))

Jeszcze bonus - Salcia dostarczająca nam myszy w tempie ekspresowym. Niektóre przynosi żywe...

I zapraszam na bloga Dwóch Wsi :-)))