Sakramenckie mrozy

Zima daje do wiwatu. Najpierw w tajemniczych okolicznościach zabrakło wody w kranach. Rankiem wstałam i jak zawsze z niepokojem zerknęłam na termometr w pokoju: 13 stopni. OK. Nie jest tak źle. Potem wypuściłam psy prawie przymarzając ręka do klamki, nakarmiłam koty, zrobiłam kawę. Woda leciała bez problemu. I nagle zaciurkało, zabulgotało i...koniec. Wody niet. Wywlokłam Wojtka spod piernatów ogłaszając niepokojącą nowinę. Bo gdyby zamarzło w nocy - zasadniczo nie byłoby w tym nic dziwnego. Ale tak? Dziwy. Tym bardziej, że hydrofor chodził, aczkolwiek na sucho. Po przeprowadzeniu dochodzenia, odkopaniu spod izolacji hydrofora, zaglądaniu w czarne i zimne czeluście studni, odmrażaniu paluszków dolnych i górnych przy sprawdzaniu kolejnych rur doszliśmy do wniosku, że...kompletnie nie wiemy o co biega. Zawezwany na pomoc Szwagier cudotwórca przez telefon jął udzielać porad. Efektów zero. Jako, że samochód stał za rzeką Wojtek ubrał się niczym na Syberii, wziął w garść w butle i powędrował po wodę do sąsiada. Wieczorem po niemal całodziennym ogrzewaniu ustrojstwa i braku zadowalających efektów padliśmy. Tym bardziej, że Wojtek miotał się cały dzień między ogrzewanym hydroforem, drewutnią, gdzie klnąc na czym świat stoi rąbał drewno w temperaturze -18 stopni, piecem CO w piwnicy i piecami w pokojach, bo u Mamy i Cioci temperatura w pokojach za nic nie chciała przekroczyć 15 stopni. Rano okazało się, że rura od kaloryfera u Cioci zamarzła. Nie grzały kaloryfery u Niej, w Kuchni i w korytarzu, gdzie na drzwiach tworzyła się już spora warstwa lodu. W sobotę hydrofor dalej buczał ewentualnie na sucho. Po rozkręceniu okazało się, że walnęły jakieś uszczelki. Szwagier z odsieczą przybył w niedzielę i - chwała Panu w niebiesiech udało się draństwo naprawić. Rozmarzły też kaloryfery. A dzisiaj znowu - kurka wodna, psiakrew u Cioci kaloryfery zimne. Nocna niechęć do opuszczania domowych pieleszy zemściła się okrutnie. Ogacone bardzo dokładnie rury znowu przymarzły. Normalnie rączki i nóżki opadają. Teraz u Babć już buzuje ogień w piecach, a rury usiłujemy odmrażać farelką. Ale jak jeszcze trochę przymrozi to niechybnie przyjdzie oszaleć, bo w takiej temperaturze normalnie mózg zamarza!