I po Świętach...

Jak zawsze przed świętami było sporo zamieszania. Wiadomo, ciasta trzeba by upiec, chałupę wypucować, robotę ogarnąć. I weź tu człowieku jeszcze na blogu coś napisz... I tak blog poszedł chwilowo w odstawkę. Ale jesteśmy, jesteśmy... Dzisiaj na naszych Żuławach jest mało zimowo. Wicher dmie, że mało głowy nie urwie, deszcz zacina, zwierzaki siedzą w domu ( poza Makbetem i Kartezjuszem, bo chłopcy poszli na obchód rewiru ). Ale mieliśmy przez chwilę piękną zimę. Krótką chwilę, bo śnieg leżał słownie dwa dni. Zdążyliśmy ledwie parę fotek strzelić i z bernami na spacer się wybrać. A teraz tylko patrzymy jak się drzewa od wiatru wyginają. Ale w domu ciepełko, chleb się piecze i jest generalnie super.
Przed samymi świętami mieliśmy odrobinę atrakcji.
Stan naszej starej kuchenki wołał o pomstę do nieba. Kuchenka miała już swoje lata, gaz w piekarniku zapalał się ciężko i pewnego razu nasza Ciocia " wybuchła" piekarnik. Ogień jej zgasł, gaz nadal leciał i jak Ciocia chciała podpalić to jej buchnęło. Na całe szczęście Cioci nie stało się nic. Gorzej z kuchenką. Jedna szyba w piekarniku poszła w drobiazgi, drzwiczki się nie domykały, a dwa palniki poszybowały po sam sufit. W efekcie sprawne były tylko dwa pozostałe ( przy czym jeden z lekka ukruszony dawał bardzo nierówny płomień ), a drzwiczki trzeba było domykać za pomocą drąga opartego o drzwiczki i framugę. Wysokość temperatury łapało się " na oko". Trochę trudno wypiekać w tych warunkach cokolwiek, chociaż pieczenie chlebów opanowałam. Postanowiliśmy więc zrobić sobie prezent i nabyć nową kuchenkę. Po obleceniu wszystkich sklepów AGD w Elblągu i przejrzeniu ofert internetowych kupiliśmy zgrabną kuchenkę "Beko", srebrną i śliczną w sieci. Wszystko ładnie i pięknie. Tylko deszcz spadł i droga rozmiękła. Przewidując, że kurier nie dojedzie umówiliśmy się Sołtysem, że podjedzie swoją koparą, weźmie sprzęt delikatnie na łychę i dowiezie. Ale kurier był najwyraźniej kamikadze. Przygazował i ruszyyył w bajoro. Zakopał się po osie. Zawezwany na pomoc sąsiad przybył swym zielonym, zgrabnym traktorkiem w try miga. Wielkim, żelaznym hakiem zaczepił linę holowniczą i pociągnął. Wielki, żelazny hak wygiął się i lina spadła. Ciężarówa ani drgnęła. Po dłuższej chwili dywagacji panowie zaselońtali linę i pomalutku traktor ruszył. Ciężarówa też. Przez całą drogę koła ciężarówki ślizgały się po błocie, nie obracając się. I było to w przeddzień wigilii. Myślę, że kierowca miał co opowiadać przy świątecznym stole... Ale koniec końców udało się i kuchenka jest cudna. Wyszły z niej już dwa serniki, makowiec, tartaletki i spora liczba chlebów:-)) Coś czuję, że z odchudzaniem w Nowym Roku będzie ciężko! W ogóle zapowiada się nam kulinarny rok. Dlaczego? Wszystko przez Mikołaja! Albowiem dostałam pod choinkę książkę kucharską pt: " Pyszne chwasty". To naprawdę fantastyczne, co można wyczarować z takiego tasznika na przykład, albo z pospolitej lebiody, że nie wspomnę o poczciwej pokrzywie. No i ten bluszczyk kurdybanek! Już się nie mogę wiosny doczekać.
A teraz jeszcze tylko życzę wszystkim naszym czytelnikom i podczytywaczom Szczęśliwego Nowego Roku!

Nasza brzoza:-)))

Sad w zimowej szacie.

Proszę się przyjrzeć - w oddali pomiędzy ramionami słupa widać dwie sarny:-))

Rabata przed domem...

I znowu sad.

Narnia:-))

Nasza lipa cudem uratowana odwdzięcza się swoim pięknem.

Akcja

I na koniec jeszcze:

Koty leżą wszędzie:-)) Kartezjusz na pojemniku na karmę. Oczywiście na podusi.

Tosia na 300 letnim krześle - ma pod dupcią  ciepły śpiworek.

Filip przy kaloryferze - dostał od Cioci wełnianą kołderkę:-)))

A Niuś ma na wszystko oko:-)))

Tak patrzę na to zdjęcie...wiecie co? Kocham tego psa:-))