Listopadowe wieści

Jakoś nie mogę się ogarnąć w tym miesiącu. Zimno wszędzie, mokro wszędzie, co to będzie, co to będzie... Listopadowe chandry bywają nieubłagane. A przecież jak się tak głębiej zastanowić - nie jest źle. Zapowiedzi nocnych przymrozków zagoniły nas do ogrodu. Trzeba było wykopać resztę darów ziemi. Do piwnicy ( na nowiuteńką posadzkę:-))) ) powędrowały do skrzynek z piaskiem buraczki, marchewka, pietrucha i selery. Cebula powiązana w pęczki zawisła pod sklepieniem a wielkie pęki natki selera i pietruszki suszą się na karniszach w pokoju tworząc nastrój:-))) Przetwory też stanęły w piwnicy w karnych rządkach - zasadniczo więc zima nam niestraszna. W domu za to znowu zagościł rozgardiasz remontowy. Czyścimy ściany i sufity w oczekiwaniu na naszego nieocenionego Szwagra, który przybędzie niebawem celem dopieszczenia fachową ręką sufitów. A przybyć będzie mógł... Uwaga! Fanfary! NOWĄ DROGĄ!!!
Tak, tak. Po 4 latach ( ku zadziwieniu naszych Sąsiadów i Przyjaciół ) nasza gmina " strzeliła" nam drogę dojazdową do domu! Co prawda droga z nagła urywa się w połowie ale nic to. Ten kawałek to pikuś. Pierwotnie udało się uzyskać w gminie tyle, że z płyt miało powstać przedłużenie drogi do zakrętu w stronę naszego siedliska ( tyle było płyt). Podczas prac " troszkę " popadało uradziłyśmy więc z naszą Radną, że zaprosimy Panią Wójt na inspekcję drogową, żeby naocznie mogła stwierdzić jak idą roboty i...jaki będzie ich efekt, jeśli droga urwie się znienacka akurat w tym miejscu. Pani Wójt, na której ( tak myślę ) jazda Jeepikiem po rozmokniętych koleinach po zjechaniu z cud urody nowej drogi, zrobiła niezapomniane wrażenie, po krótkim namyśle orzekła, że... pieniędzy wystarczy na jeszcze kawałek. Do rowu odwadniającego po prawej stronie, i na mały rów po jednej stronie drogi, co by tak nie podmakało. Decyzję swą uzasadniła słowami: Pani Asiu, tyle pani robi dla wsi, że w uznaniu zasług zrobimy pani tę drogę". Radość nasza nie miała granic, jednakowoż ubolewamy, że czasu było niewiele, to i zasług nie starczyło na całość... Tym niemniej w razie roztopów i ulewnych deszczy nie jesteśmy już odcięci od świata i chwała za to naszej Pani Wójt i naszej Radnej, bez której o drodze moglibyśmy tylko pomarzyć.
A drogę wykorzystamy też w celach edukacyjnych. Zamierzamy bowiem urządzić u nas warsztaty serowarskie:-))) Skąd taki pomysł? Byliśmy na reportażu w fantastycznym miejscu. W Kukówce. Najpierw na warsztatach serowarskich prowadzonych przez najprawdziwszego Mistrza Serowara Krzysztofa Jaworskiego, a tydzień później, w weekend, na zdjęciach rodzinnych. Sery, które Krzyś uczy wyrabiać są tak dobre, że zamarzyły nam się warsztaty u nas, dla dziewczyn z naszych wsi. No i remontujemy kuchnię na gwałt, co by się serowarstwa pod fachowym okiem uczyć. Przecież nasze wsie to prawdziwe mleczne zagłębie! Trzeba to jakoś wykorzystać, nieprawdaż?
W pażdzierniku odwiedziliśmy jeszcze jedno bardzo ciekawe miejsce i fantastyczną osobę. Byliśmy mianowicie u Eulalii. Znacie Eulalię i Jej Fundację? Ta niesamowita dziewczyna 20 lat temu zajęła się pomocą naszym braciom mniejszym. W Zyzdrowej Woli, na Mazurach stworzyła dla swoich podopiecznych prawdziwy raj na ziemi. Szczególną pieczą Eulalia otacza konie. Te chore, niechciane, ratowane z transportów śmierci, ale w raju mieszkają też liczne psy, koty, kozy tudzież inna zwierzyna wszelkich gatunków. Wróciliśmy stamtąd naładowani dobrą ebergią, która teraz, w mrocznych dniach listopada trzyma nas nadal i pozwala robić swoje. Tylko przy Eulalii poczułam się "taka malutka". Bo czymże jest moja seteczka uratowanych kociąt i psów? To kropla w morzu potrzeb. A przy tym Eulalia jest przesympatyczną i ( jak zauważył Wojtek ) piękną kobietą, która spełnia się również jako mama dwóch ślicznych i bardzo rezolutnych dziewczynek.
Obydwa reportaże ukażą się zapewne za...rok. Bo sesje wyszły jesiennie, złociście i czrwieniejąco. A w najbliższym numerze " Sielskiego życia", już jutro będzie nasz reportaż z "Rancza Frontiera", od którego zaczęła się moja przygoda z robieniem serów. Bardzo jestem ciekawa, czy się Wam spodoba...


Ostatnie zbiory z ogrodu...

Aromatyczne i apetyczne:-)))

Kolorowe i zdrowe:-)))

Ciocia segreguje...

Ogród w jesiennej odsłonie:

Autostrada żuławska:-)))

Ciąg dalszy... Droga kończy się na wysokości drzewa...

Filipek w jesiennej odsłonie:-)))

Prace remontowo-sufitowe:-)))

A tu już migawki z FUNDACJI ZWIERZĘTA EULALII

I jeszcze jedno:-)))

To tyle na razie:-)))